Als we in ons leven te maken krijgen met (levens)bedreigende situaties gaat het oudste deel van ons brein (het reptielenbrein) aan. Het geeft signalen aan ons lichaam om te vechten, vluchten of te bevriezen. Op dat moment van (levens)belang. Als de stressvolle situatie weer voorbij is en we in een situatie zitten waarin we support ervaren, komt ons lichaan weer tot rust en kalmeert. Ons lichaam weet dan dat de stressvolle situatie voorbij is en we raken niet getraumatiseerd.
Alleen als er ten tijden van de bedreigende situatie geen ondersteunende omgeving is of de situatie blijft zich herhalen dan kan het zenuwstelsel, niet tot rust komen en ontregeld raken. Je lichaam weet dan niet meer het verschil tussen "toen" en "nu". Waardoor je in het "hier en nu" vanuit overleving kan reageren op situaties en onder chronische stress en spanning kan blijven staan. Met alle gevolgen van dien.
In onderstaande filmpje over ANS wordt dit mooi uitgelegd. Zoals ik altijd zeg tegen cliënten je innerlijke rookmelder staat te scherp afgesteld. De rookmelder gaat al af en jij staat al buiten terwijl het "vals" alarm is, daadwerkelijk is er geen brand. Alleen zo voelt het wel.
Veel van de dagelijkse klachten op lichamelijk en psychisch gebied ontstaan door een ontregeld zenuwstelsel. Deze signalen leren kennen en jezelf weer leren reguleren en in balans brengen kan erg dienend zijn.
Mocht je je hierin herkennen en hier hulp en ondersteuning in willen, voel je welkom bij Praktijk Antar: aandacht voor innerlijke groei. Dan kan je onderzoeken waar jij ontregelt en wat jou helpt om weer in balans te komen. Zodat je lichamelijke en psychische klachten kunnen verminderen.
Film van de traumafoundation.
Reactie plaatsen
Reacties